Marianne Vos wielrenster Olympische spelen goud @ Dutch Babes

Marianne Vos ('s-Hertogenbosch, 13 mei 1987) is een Nederlandse top veldrijdster en wielrenster die in Meeuwen woont.


In 2006 werd Marianne Vos in het Achterhoekse Zeddam wereldkampioene veldrijden. Ze was de Duitse titelverdedigster Hanka Kupfernagel in de sprint te snel af. Eerder dat seizoen werd ze ook al Europees kampioene veldrijden. Later dat jaar werd ze in Salzburg ook wereldkampioene op de weg.

Tijdens Vos' eerste Nederlands Kampioenschap op de weg werd ze in Maastricht eerste, door 1,5 kilometer voor de streep Chantal Beltman bij te halen. Uiteindelijk bleef ze op de streep Sharon van Essen en Suzanne de Goede net voor.

Eind juni 2006 werd Dutch babe Marianne Vos uitgeroepen tot 'Talent van het Jaar 2006'. Uit handen van Erica Terpstra, voorzitster van het NOC*NSF, ontving ze de bijbehorende trofee De Junior. De andere genomineerden waren zevenkampster Laurien Hoos en turner Epke Zonderland.

Sinds 15 mei 2007 is Vos de nummer één op de UCI-ranglijst. Vos kwam tot en met 31 december 2011 uit voor de wielerploeg Nederland Bloeit; met ingang van 1 januari 2012 prijkt de naam van Rabobank op haar shirt.

In 2011 werd Marianne Vos voor de vierde keer wereldkampioen bij het veldrijden. Ze won voor de vijfde keer op rij de Keetie van Oosten-Hage Trofee voor beste wielrenster van het jaar. In juni 2011 werd ze voor de vierde keer Nederlands kampioene wielrennen op de weg.
Wereldkampioenschap wielrennen op de weg

Op zaterdag 23 september 2006 werd Marianne wereldkampioene op de weg, te Salzburg. In de sprint was ze de sterkste van een omvangrijke kopgroep. Trixi Worrack uit Duitsland werd tweede. Van 2007 tot en met 2011 volgden vijf zilveren medailles op rij, een record.
Goud op Olympische Spelen

Tijdens de Olympische Spelen in Peking (2008) haalde Marianne Vos de gouden medaille op het onderdeel baanwielrennen tijdens de puntenkoers. Ze haalde het met een hele ronde voorsprong op de andere sterke rensters. Daarnaast reed Vos de wegwedstrijd en tijdrit, maar daarin was ze niet goed genoeg voor een medaille.

Marianne Vos, wielrenster

Wat nou ritme opdoen na een sleutelbeenbreuk, hoezo toewerken naar topvorm? Marianne Vos, pas net 25 geworden, is zo langzamerhand zo veel beter dan de rest van het peloton, dat normale sportwetten op haar allang niet meer van toepassing lijken.

Een achttienkaraats natuurtalent is ze, dat weet ze maar al te goed. „Daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn. Ik denk dat ik vooral een explosieve renster ben. Het is niet eens dat ik het hardst kan fietsen, maar ik herstel heel snel tijdens de koers. Ik blijf frisser dan de rest. Maar mentaliteit is net zo belangrijk.”

De Spelen in Peking brachten Marianne Vos haar eerste olympisch goud, op de puntenkoers. Het was de gedroomde afsluiting van een voor Vos wat trubbelig verlopen evenement, dat in de wegwedstrijd (zesde) en de tijdrit (veertiende) niet opleverde wat ze hoopte. Achteraf was ze te gefocust, te veel bezig met details, beseft ze. „Ik zette er voor mezelf zoveel spanning op, dat ik vergat te koersen. Of ik te jong was? Misschien wel. Al was ik op het beslissende moment ook gewoon niet goed genoeg.”

Alles minder dan goud is verlies, dat is haar lot, de tol van de bijna absolute alleenheerschappij. „Ik schat de kans op goud zeker niet op meer dan vijftig procent. Iedereen verwacht het, dat klopt. En ik wil zelf ook heel graag. Maar de kans dat het niet lukt, is er ook. Dat zij dan zo. De mensen die denken dat het een makkie is, die hoeven niet te fietsen.”

Olympisch paspoort
    Naam: Marianne Vos
    Geboortedatum: 13 mei 1987 in Den Bosch
    Woonplaats: Meeuwen
    Sport: wielrennen

    Website: www.mariannevosofficial.com
    Twitter: @marianne_vos

Kwalificatie-eis: Nederland mag op zondag 29 juli vier vrouwen opstellen in de wegwedstrijd en drie dagen later twee in de tijdrit. Marianne Vos rijdt beide disciplines.

Kans op medaille: Groot. Vos is voor de wegwedstrijd de absolute topfavoriet en de onbetwiste kopvrouw van de Nederlandse ploeg. Haar klasse is meteen ook haar grootste valkuil; iedereen zal naar de Meeuwense kijken. Hoeveel kans ze maakt in de tijdrit, is moeilijker te zeggen. Het is niet haar specialiteit, maar in de Giro wist ze de enige race tegen de klok (over 7,2 kilometer) wel op haar naam te brengen.

Marianne Vos wint Giro Donne voor tweede keer

Marianne Vos uit Meeuwen heeft zaterdag de Giro Donne gewonnen. In de negende en laatste etappe werd de Rabo-wielrenster tweede achter de Zweedse Emma Johansson. Mede door vijf etappezeges was dat genoeg voor de eindzege.

Het is de tweede keer op rij dat Vos de Ronde van Italië voor vrouwen wint. Vorig jaar boekte ze eveneens vijf ritzeges.

Het was voor de Rabo-renster de tweede serieuze wedstrijd waaraan ze meedeed na haar sleutelbeenbreuk eind mei. Eerder werd ze tweede bij het NK achter ploeggenote Annemiek van Vleuten. De Nederlands kampioene brak in de vierde etappe van de Italiaanse rittenkoers haar sleutelbeen en moest opgeven.

'Ontzettend gaaf'
"Dat ik de Giro voor de tweede keer op rij win, is alleen al ontzettend gaaf, maar ik ben ook heel blij dat ik gedurende de week weer een paar stappen heb kunnen maken'', zegt Vos op de site van de Rabobank-wielerploeg. Ze vond de Ronde van Italië dan ook de ideale voorbereiding op de Olympische Spelen. "Deze overwinning geeft in ieder geval veel vertrouwen richting Londen."

Ook ploegleider Jeroen Blijlevens zag de vorm van Nederlands beste wielrenster sterk verbeteren in de Giro. "In het begin kon Marianne net niet mee bergop, maar dat was ook niet verwonderlijk na 7 weken zonder wedstrijdritme. Maar terwijl anderen steeds minder werden, werd zij steeds sterker. Deze ronde was dan ook de perfecte voorbereiding voor de Olympische Spelen. Met alleen nog de Tour Feminin en Limousin moet ze klaar zijn voor Londen", aldus Blijlevens.

Nieuwe focus
De olympische wegwedstrijd waar Marianne Vos zich volledig op richt wordt verreden op 29 juli 2012 in London.

Marianne Vos vol vertrouwen naar Olympische Spelen
Het EK voetbal werd een fiasco, De Tour is nog geen succes voor Nederland en dus moet het straks gebeuren op de Olympische Spelen. Marianne Vos is een van Brabants grootste troeven in Londen. Afgelopen week won ze nog de Giro Donne, de ronde van Italië voor vrouwen.

Met de vorm van Vos lijkt het in ieder geval wel snor te zitten. En dat terwijl ze eind mei nog haar sleutelbeen brak. "Het is wel heel lekker om zo uit de Giro te komen en met zo'n vorm af te reizen naar de Olymipsche Spelen", zegt de wielrenster uit Meeuwen er zelf over.

Beter dan in Peking?
Vier jaar geleden won Marianne Vos op de Olympische Spelen in Peking wel goud op de puntenkoers, maar had ze geen succes in de wegwedstrijd. Nu zint ze op revanche. "De weg zou het ultieme zijn, daar kijk ik wel ontzettend naar uit. Ik wil daar ook presteren."

De Olympische wegwedstrijd voor vrouwen is op 29 juli 2012.

Een èchte kanshebster op Olympisch eremetaal is wielrenster Annemiek van Vleuten. In het kielzog van wereldtopper Marianne Vos ‘sloop’ de Wageningse in rap tempo naar de wielertop.

Aan de vooravond van de Spelen is ze dan ook vol zelfvertrouwen. ,,Een Nederlandse renster gaat in Londen goud pakken”, klinkt het dan ook stellig. ,,Natuurlijk is Marianne de topfavoriet, Maar ik heb als ‘bliksemafleider’ ook zeker mijn kansen.”

Vervelende blessures
Hoewel nu zelfverzekerd kende Van Vleuten dit seizoen toch de nodige twijfels. ,,Na de operatie aan mijn liesslagader was er een moment dat het herstel wat haperde, maar ik ben in mijzelf blijven geloven en ik heb zelfs het gevoel, dat ik weer sterker ben geworden.” Het bewijs werd onmiddellijk geleverd, toen ze op glorieuze wijze de nationale titel veroverde en ook in de Giro Donne uitmuntend presteerde.

Toch sloeg in de Italiaanse rittenkoers het noodlot opnieuw toe. Sexy Nederlandse wielrenster Annemiek Van Vleuten smakte in de vierde etappe in een afdaling hard tegen het asfalt. ,,Later bleek dat ik mijn sleutelbeen had gebroken”, aldus de Wageningse. ,,En dan schiet er natuurlijk van alles door je heen. Ga ik ‘Londen’ wel halen, maar toen onderzoek in een Italiaans ziekenhuis uitwees, dat het niet gebroken was, stelde mij dat weer wat gerust.”

Ondanks dat de pijn bleef stapte Van Vleuten ook in etappe vijf en zes weer ‘gewoon’ op de fiets. ,,Maar tijdens de zevende etappe had ik zoveel pijn aan mijn sleutelbeen. Ik vertrouwde niet meer dat die pijn alleen van kneuzingen zou kunnen zijn en besloot de Ronde te verlaten. Met hulp van de medische staf van Rabobank kon ik vrijdag gelijk terecht bij de juiste specialisten. De foto’s en echo in Nederland wezen uit dat het toch echt duidelijk gebroken was.”

Gouden medaille
Na de operatie zat ze al snel weer op de fiets. Nog niet op de weg, maar op haar Wageningse dakterras ‘op de rollen’. ,,Toen was ik er al van overtuigd dat ik de Spelen zou gaan halen. Bij het laatste persmoment op Papendal, waar zij samen met haar ploeggenotes, Marianne Vos en Loes Gunnewijk en bondscoach Johan Lammerts ook de ‘Olympische kleding’ kon aantrekken. ,,We kunnen altijd nog als stewardess gaan werken”, klonk het in koor bij het foto moment.

Herstel
Samen met de bondscoach werd het herstelschema verder uitgewerkt. Annemiek Van Vleuten: ,,Ik ga niet mee met de ploeg naar de Ronde van Limousin in Frankrijk. Want ik moet nu echt niet vallen. Ik ga me gewoon hier verder voorbereiden. Ik zal dan ook fit en in bloedvorm in Londen aan de start gaan verschijnen. Ik heb weliswaar een paar dagen niet op de fiets gezeten, maar de vorm, die er al was voor mijn val, heb ik echt niet verloren.”